Vorige week heb ik ons verhaal over Mansoor Ayadi, de Yemeniet diie op 19-jarige leeftijd werd opgepakt in Afghanistan, door de Amerikanen werd ontvoerd en 14 jaar in Guantanamo werd gemarteld, breed gedeeld in mijn kennissenkring. Ik kreeg veel geschokte reacties. Veel mensen bleken niet of slecht op de hoogte te zijn van de Amerikaanse martelpraktijken.
Het verbaast me al langer dat de meeste mensen niet beseffen hoe structureel misdadig het Amerikaanse regime is. Ex-Pink Floyd voorman Roger Waters zette in zijn indrukwekkende recente voorstelling This is Not A Drill, alle moderne Amerikaanse presidenten neer als oorlogsmisdadiger. Daarmee overdreef hij geenszins. De VS hebben sinds de Tweede Wereldoorlog in meer dan 60 landen coups en invasies gepleegd, en bombardementen uitgevoerd, met miljoenen doden tot gevolg.
En nee, dat deden ze niet om ‘democratie en vrijheid’ te verspreiden, want ze hebben de meest walgelijke dictators financieel en militair gesteund, en democratisch-gezinde politici uit de weg geruimd. In de Congo werd Patrice Lumumba vermoord en vervangen door de massamoordenaar Mobutu. In Iran moest Mohammed Mosaddegh plaats maken voor het schrikbewind van Shah Mohammad Reza Pahlavi. In Guatemala werd Jacob Arbenz vervangen door de militaire dictator Castillo Armas. Enzovoort. Ik kan nog vier columns vullen met dit soort voorbeelden.
En dan kijken mensen je glazig aan als je zegt dat de Amerikanen in 2014 een coup pleegden in Kiev.
Hoe kan het dat ondanks alle Amerikaanse gruweldaden, mensen in het westen niet bereid zijn om in te zien dat ze te maken hebben met een Evil Empire, zoals Ronald Reagan de Sovjet-Unie omschreef. Dat ook nu weer massaal de kant van de Amerikanen wordt gekozen in hun meedogenloze strijd om Rusland kapot te maken?
Ik zie drie redenen. Ten eerste heeft het te maken met slimme propaganda. De Amerikaanse (en Britse) propagandatechnieken, en de wijze waarop zij de belangrijkste mediakanalen beheersen, worden schromelijk onderschat. Dit gebeurt vele malen subtieler dan de brute censuur in China en Rusland. De Amerikanen beheersen de narratieven die ons worden voorgeschoteld. Een voorbeeldje. Als je op Wikipedia kijkt naar Rafael Trujillo, dan lees je dat deze sadist 31 jaar lang de Dominicaanse Republiek terroriseerde en in die tijd 50.000 politieke tegenstanders liet vermoorden. Vervolgens lees je dat de CIA een rol zou hebben gespeeld in de coup waarin Trujillo uiteindelijk uit de weg werd geruimd. Maar wat Wikipedia niet vermeldt is dat de CIA Trujillo 25 miljoen dollar per jaar betaalde en zelfs koffers met geld aan dit monster afleverde als hij New York bezocht voor vergaderingen van de VN.
Zo wordt de waarheid subtiel geweld aangedaan, in dit geval door Wikipedia, maar het is standaard praktijk in alle grote westerse media. Als je mensen zou vragen wat de relatie is tussen Amerika en Saddam Hoessein dan weet iedereen de Irak-oorlog, maar bijna niemand weet nog dat de Amerikanen Hoessein jarenlang steunden, toen hij Iran met chemische wapens bestookte. Ik vraag me af of de meeste mensen zich de chemische oorlogsvoering in Cambodja en Vietnam herinneren.
Een tweede reden waarom wij de Amerikanen laten wegkomen met hun misdaden is, vermoed ik, omdat wij de VS zien als een ‘democratisch’ land. En democratie is goed, nietwaar? Elke nieuwe president wist de misdaden van de vorige uit in onze ogen, zo lijkt het. We hebben het over het Russische of Chinese regime, maar de Amerikaanse regering. Terwijl de macht achter de schermen natuurlijk gewoon blijft zitten als er verkiezingen zijn geweest.
Maar is er nog een derde reden en dat is, denk ik, waar het echt om gaat. Wij zien de Amerikaanse misdaden liever niet omdat wij onderdeel zijn van het Amerikaanse Rijk. Hun president is onze president. Wij zijn een kolonie, maar wel een die de centrale macht steunt. Een ‘bondgenoot’, zoals ze ons noemen. Die term zegt al genoeg. Daarin ligt ook onze hypocrisie, want als ‘bondgenoot’ profiteren wij van de Amerikaanse wereldheerschappij ten koste van de rest van de wereldbevolking die wordt uitgebuit en buitengesloten. Wij zijn als inlandse vorsten die meeheulen met het koloniale regime.
Daarom laten we Guantanamo gewoon bestaan, leveren we Julian Assange uit, steunen we de Amerikanen in hun campagne om Rusland kapot te maken, en doen we niets, of steunen we ze zelfs, als ze weer een land naar het stenen tijdperk bombarderen. The Evil Empire, dat zijn wij.
Dit artikel is eerder gepubliceerd in De Andere Krant. Volg mij en vele andere vrijheidslievende auteurs en columnisten door een abonnement te nemen. www.deanderekrant.nl